سری اول مجموعه کامل آثار خسرو آواز ایران استاد محمدرضا شجریان در DVD 2 با کیفیت عالی
مجموعه ای بینظیر با بسته بندی شکیل
توجه : اگر هردو سری آثار استاد شجریان را تهیه نمایید . مجموعه ای شامل آثار خصوصی و محفلی استاد را نیز به عنوان اشانتیون دریافت خواهید نمود.
سری اول مجموعه آثار استاد محمدرضا شجریان شامل آلبوم های زیر است :
— بیداد
— آستان جانان
— آسمان عشق
— طریق عشق
— سر عشق-ماهور
— نوا- مرکب خوانی
— دستان
— سرو چمان
— پیام نسیم
— دل مجنون
— دلشدگان
— بهاریه
— یاد ایام
— چشمه نوش
— کرشمه نرگس
— جان عشاق و گنبد مینا
— همایون مثنوی
— گنبد مینا
— جان عشاق
— ساز قصه گو
— عشق داند
— انتظار دل
— راز دل
— انتظار دل ، خلوت گزیده
— رسوای دل
— راست پنجگاه
— شب وصل
— معمای هستی
— چهره به چهره
— شب سکوت کویر
— آرام جان
کاملترین زندگینامه استاد محمدرضا شجریان
تولد و اعضای خانواده
— محمدرضا شجریان یکم مهرماه سال 1319 در مشهد به دنیا آمد.
— پدربزرگ وی علی اکبر شجریان از ملاکان بزرگ مشهد بود که صدای بسیار زیبا و رسایی داشت، در جمع نمی خوانده و گاها برای دوستان سرشناسی که به دیدارش می آمدند می خوانده است. پدرش حاج مهدی شجریان نیز صدایی پرطنین و رسا داشت، در جوانی آواز می خواند اما خیلی زود به قرائت قرآن روی آورده و تا آخر عمر قاری قرآن شد. مادرش افسر شاهوردیان خانه دار بود، پدر در 18 اسفند 1375 و مادر تیر 1386 فوت کردند.
— 4 برادر به نام های علیرضا، سیامک، امیر و احمدعلی و یک خواهر به نام نسرین داشت. سیامک ( ساکن آمریکا ) و علیرضا در عرصه موسیقی فعالیت دارند و نوازنده و مدرس موسیقی هستند، محمدعلی سال ها در سینما و تلویزیون به حرفه گریموری مشغول بود و امیر عکاس طبیعت است. اما در مورد خواهرش نسرین اطلاعاتی در دسترس نیست.
ازدواج اول و فرزندان
— برای اولین بار محمدرضا شجریان در سال 1340 وقتی 21 ساله بود با خانم فرخنده گل افشان که او هم مثل شجریان معلم دبستان بود ازدواج کرد. چون گل افشان و شجریان هر دو در شهر قوچان معلم بودند و تدریس می کردند، در همین شهر هم عقد کردند. حاصل این ازدواج 3 دختر و 1 پسر است.
— اولین فرزندشان راحله ( فرزانه ) در سال 1342 وقتی شجریان از بخش رادکان به روستای شاه آباد مشهد به عنوان مدیر منتقل شد به دنیا آمد. از راحله شجریان اطلاعات خاصی در دست نیست.
— افسانه، دختر دوم در سال 1344 در مشهد متولد شد. بعدها افسانه با پرویز مشکاتیان ( آهنگساز و نوازنده برجسته سنتور ) ازدواج کرد، ثمره این ازدواج دو فرزند به نام های آوا و آیین است.
— فرزند و دختر سوم خانواده، مژگان بعد از انتقال شجریان به تهران در سال 1348 در تهران به دنیا آمد. مژگان مدرک کارشناسی در رشته نقاشی و کارشناسی ارشد در رشته ارتباط تصویری ( گرافیک ) دارد. او با محمدعلی رفیعی ( مدیر برگزاری کنسرت های محمدرضاو همایون شجریان ) ازدواج کرد. حاصل ازدواج مژگان شجریان و محمدعلی رفیعی سه فرزند، یک دختر به نام مهر که پیانو می نوازد و پسران دوقلو به نام های سام و سپهر است.
— فرزند چهارم و تک پسر خانواده، همایون هم در سال 1354 در تهران متولد شد. همایون در کنسرت ها همراه پدر آواز خوانی می کرد و تنبک می نواخت. همایون با گیتا خوانساری ( خواهر کتایون خوانساری همسر دوم محمدرضا شجریان ) ازدواج کرد و یک دختر به نام یاسمین دارد. همایون از گیتا جدا شد و چند سالی است با سحر دولتشاهی بازیگر، که او هم از ازدواج اول خود یک پسر دارد، ازدواج کرده است.
ازدواج دوم
— برای دومین بار، محمدرضا شجریان در سال 1370 وقتی 53 ساله بود با دختر 26 ساله ای به نام کتایون خوانساری ازدواج کرد. حاصل ازدواج دوم شجریان یک پسر به نام رایان متولد 1376 در کانادا است.
— کتایون خوانساری درباره نحوه آشنایی خود با استاد محمدرضا شجریان می گوید: من در یک میهمانی که در تهران برای بزرگداشت نصرت الله کریمی برگزار شده بود دعوت داشتم که همان جا با محمدرضا شجریان آشنا شدم، و از همان لحظات آشنایی رابطه خاصی بین ما به وجود آمد و به ازدواج ختم شد.
تا 20 سالگی ( کودکی ، تلاوت قرآن ، سیاوش ، معلمی )
— از 4 سالگی خواندن را آغاز کرد. خود استاد در خاطره هایش می گفت: 5 ساله که بودم، در خلوت کودکانه ام آواز می خواندم.
— با توجه به استعداد و صدای خوبی که از پدر به ارث برده بود، تحت آموزش پدر که قاری قرآن بود قرار گرفت. به مراسم قرآن پدر میرفت و از 9 سالگی تلاوت قرآن را در مراسمات آغاز کرد.
— برای نخستین بار در سال 1331 وقتی 12 ساله بود صدای تلاوت قرآن وی از رادیو خراسان پخش شد.
— سال 1332 عنوان شاگرد ممتازی را در بین دانش آموزان شهر مشهد کسب کرد. و تحصیلات خود را در دبیرستان شاهرضای مشهد ادامه داد.
— در سال 1334 به تیم فوتبال دانش آموزی استان خراسان راه پیدا کرد.
— شجریان در سال 1336 به دانشسرای مقدماتی مشهد رفت و با وجود مخالفت پدر، برای نخستین بار با یک معلم موسیقی به نام جوان آشنا شد و آواز را به صورت جدی پیگیری کرد.
— تا اینکه از سال 1338 به اجرای آوازهایی بدون ساز و قرائت قرآن برای رادیو خراسان پرداخت. چون پدر محمدرضا شجریان می خواست خانواده شان با قرائت قرآن و چهره ای مذهبی شناخته شوند، آوازهای وی با نام مستعار سیاوش بیدگانی از رادیو پخش می شد.
— در سال 1339 دیپلم دانشسرای عالی ( تربیت معلم ) را می گیرد و در آموزش و پرورش استخدام می شود. همزمان که در دبستان خواجه نظام الملک بخش رادکان تدریس می کرد با سنتور آشنا می شود و نزد آقای جلال اخباری فراگیری سنتور را آغاز می کند.
20 تا 30 سالگی ( رادیو و تلویزیون ، خوشنویسی ، نام محمدرضا شجریان )
— در سال 1342 محمدرضا شجریان به عنوان مدیر مدرسه از بخش رادکان به روستای شاه آباد مشهد منتقل می شود و در همین سال موفق می شود که اولین سنتور خود را با چوب توت بسازد.
— آذر 1346 بعد از چند سال خدمت در دبستان های مشهد به تهران منتقل می شود.
— پس از ورود به تهران در سال 1347 با استاد احمد عبادی ، استاد و نوازنده سه تار ، آشنا می شود و همزمان با رادیو ایران همکاری می کند، و به کلاس درس آواز استاد اسماعیل مهرتاش می رود. شجریان در همین سال همزمان با موسیقی، در انجمن خوش نویسان ایران برای آموختن خوشنویسی نزد ابراهیم بوذری رفت. در تابستان همین سال با رضا ورزنده ، استاد سنتور ، آشنا شد. از دیگر فعالیت هایی که استاد در سال 1346 داشت اجرا و ضبط اولین برنامه در رادیو ایران با عنوان « برگ سبز شماره 216 » بود که در شب جمعه 15 آذرماه 46 پخش شد.
— در سال 1347 از آموزش و پرورش به وزارت منابع طبیعی انتقال می یابد. در این سال آموختن خوشنویسی را نزد حسن میرخانی ادامه می دهد.
— سال 1348 محمدرضا شجریان با همکاری احمد عبادی و لطف الله مجد برنامه هایی را اجرا می کند.
— سال 1349 با برنامه های تلویزیون ملی ایران همکاری خود را آغاز می کند و همزمان در خوشنویسی درجه ممتاز را به دست می آورد.
محمدرضا شجریان که به خاطر مخالفت پدرش ( که می خواست خانواده آنها با قرائت قرآن و چهره مذهبی شناخته شود، با نام مستعار سیاوش بیدگانی با رادیو همکاری می کرد. با ورود به تلویزیون، پدرش به او اجازه استفاده از نام اصلی اش یعنی محمدرضا شجریان را داد.
30 تا 40 سالگی ( اجرای زنده ، دل آواز ، انقلاب ، ربنا )
— سال 1350 پس از آشنایی با فرامرز پایور، یادگیری سنتور و ردیف های آوازی را نزد وی ادامه می دهد. در همین سال با هوشنگ ابتهاج ( سایه ) آشنا می شود و با برنامه گلهای تازه همکاری می کند.
— در سال 1351 با نورعلی خان برومند در برنامه گل ها آشنا می شود و نزد حسین طاهرزاده شیوه آوازی را می آموزد.
— سال 1352 ردیف آوازی و شیوه های تصنیف خوانی را نزد عبدالله دوامی فراگرفت و همزمان در این سال با همراهی گروهی از هنرمندان همچون؛ محمدرضا لطفی، ناصر فرهنگ فر، حسین علیزاده، جلال ذوالفنون، داوود گنجه ای، مقدسی، حدادی و دیگران مرکز حفظ و اشاعه موسیقی را به سرپرستی داریوش صفوت بنا می گذارند.
— سال 1354 در جشن هنر شیراز، به همراه محمدرضا لطفی و ناصر فرهنگ فر راست پنج گاه را به صورت زنده اجرا کرد.
— در سال 1355 با هنرمندانی همچون؛ فرامرز پایور، سایه، حسن ناهید، رحمت الله بدیعی، محمد اسماعیلی، عبدالوهاب شهیدی و هوشنگ ظریف در جشنواره توس ( نیشابور ) شرکت کرد.
— در سال 1356 محمدرضا شجریان در مسابقات تلاوت قرآن کشوری، رتبه نخست را به دست آورد. و در اول اسفند ماه همین سال شرکت دل آواز را تاسیس کرد.
— در سال 1357 هنرمندان گروههای شیدا و عارف و همچنین هوشنگ ابتهاج که رئیس بخش موسیقی رادیو در آن زمان بود، پس از واقعه 17 شهریور به نشانه اعتراض از رادیو خارج شدند. پس از این وقایع بود که محمدرضا لطفی کانون چاووش را با همکاری هوشنگ ابتهاج بنیان گذاری کرد. که بیشتر اعضای این گروه همان اعضای گروههای شیدا و عارف بودند.
در همین ایام بود که محمدرضا شجریان نیز همکاری خود را با سازمان های دولتی مثل رادیو ادامه نداد. شجریان پس از خروج از رادیو به همراهی شهرام ناظری در چند آلبوم مشترک از کانون چاووش آواز خواندند، که بیشتر محتوای آنها انقلابی و میهنی بود.محمدرضا شجریان آن زمان بیشتر به آموزش شاگردان قدیمی خود همت گماشت.
— سال 1358 محمدرضا شجریان دعای ربنا و مناجات مثنوی افشاری را به قصد آموزش به هنرجویانبهصورت بداهه و بدون تمرین خواند. و قصد داشت بهترین اجرا را از بین هنرجویان انتخاب کند تا در ماه رمضان برای افطار، از رادیو پخش کنند، اما رادیو همان اجرای خودش را پخش کرد. این دعا تا قبل از ممنوع الصدایی محمدرضا شجریان از اصلی ترین برنامه های رادیو در ماه رمضان بود. دعای ربنای شجریان به عنوان اثر ملی توسط سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، ثبت شده است.
تصنیف معروف سپیده ( ایران، ای سرای امید ) که مربوط به شعری از هوشنگ ابتهاج و آهنگی از محمدرضا لطفی است برای اولین بار در آذر 1358 در کنسرت گروه شیدا با آواز محمدرضا شجریان و به سرپرستی محمدرضا لطفی در دانشگاه ملی اجرا شد. در این کنسرت جمعیت زیادی حضور داشتند. البته در آن زمان گروه به فکر ضبط اجرا نبود و کیوان ابتهاج ، پسر هوشنگ ابتهاج ، به صورت اتفاقی این اثر را ضبط کرد.
40 تا 50 سالگی ( اجرای کنسرت در خارج از کشور ، زلزله رودبار )
— در فاصله سال های دهه 60 شجریان با پرویز مشکاتیان همکاری هایی را آغاز کرد. همچنین در این سال ها به همراه گروه عارف به سرپرستی پرویز مشکاتیان در خارج از کشور کنسرت هایی را اجرا کردند.
— از سال 1368 شجریان با گروه پیرنیاکان و عندلیبی در آمریکا و اروپا کنسرت اجرا کرد.
— در سال 1369 به دلیل زلزله رودبار برای جمع آوری کمک های مردم دنیا برای زلزله زدگان، محمدرضا شجریان با گروه پیرنیاکان و عندلیبی کنسرت هایی را در اروپا و آمریکا برگزار کرد.
50 تا 60 سالگی ( کنسرت های جهانی ، اولین آلبوم با همایون ، درگذشت پدر ، جایزه پیکاسو ، کتاب )
— در سال 1371 دور دوم کنسرت ها در آمریکا با داریوش پیرنیاکان، جمشید عندلیبی و همایون شجریان (آگوست تا نوامبر ) را برگزار کردند. در همین سال اولین آلبوم مشترک خود با پسرش همایون به نام « یاد ایام » که حاصل کنسرت آمریکا در تابستان 1371 بود را منتشر کرد.
— سال 1374 به اجرای کنسرت هایی در اصفهان، شیراز، ساری، کرمان و سنندج می پردازد.
— در اسفند 1375 محمدرضا شجریان پدر خود را از دست داد.
— در سال 1378 محمدرضا شجریان موفق به دریافت جایزه پیکاسو از طرف سازمان یونسکو می شود. در همین سال کتاب « راز مانا » از وی نیز منتشر می شود.
— سال 1379 با حسین علیزاده، کیهان کلهر و پسرش همایون در اروپا و آمریکا کنسرت هایی را اجرا می کنند.
60 تا 70 سالگی ( جایزه گرمی ، همنوا با بم ،افسانه موسیقی شرق ، درگذشت مادر ، گروه شهناز ، انتخابات 88 ، جایزه بیتا )
— در سال 1381 دو آلبوم به نام های « بی تو بسر نمی شود » و « فریاد » که با همراهی حسین علیزاده، کیهان کلهر و همایون شجریان اجرا شده بودند، نامزد جایزه گرمی شدند.
— زمستان 1382 جهت کمک به زلزله زدگان بم، گروه 4 نفره محمدرضا و همایون شجریان، حسین علیزاده و کیهان کلهر کنسرتی را در تهران برگزار کردند که با نام « همنوا با بم » شناخته شد. این کنسرت در چندین نوبت و با حضور تعداد زیادی اجرا شد. درآمد حاصل از فروش بلیت های این کنسرت و دی وی دی کنسرت همنوا با بم را برای تاسیس پروژه ای به نام باغ هنر بم اختصاص دادند. از همین سال با گروه آوا همکاری کرد و کنسرت هایی در تهران، اصفهان، اروپا، آمریکا و کانادا برگزار کردند.
— پس از برگزاری کنسرت شجریان در ونکوور کانادا، روزنامه کانادایی « گلوب اند میل » محمدرضا شجریان را « افسانه موسیقی شرق » معرفی کرد.
— در سال 1386 مادر استاد محمدرضا شجریان درگذشت و شجریان پس از 30 سال در مراسم ختم مادرش دعای ربنا را دوباره خواند.
— در سال 1387 شجریان، گروه موسیقی شهناز را به افتخار استاد جلیل شهناز ، نوازنده نامی تار ، بنیان گذاری کرد. مژگان شجریان ، دختر استاد ، و مجید درخشانی ، نوازنده تار و سه تار ، عضو این گروه بودند. از ویژگی های مهم این گروه استفاده از سازهای ابداعی محمدرضا شجریان است. که برخی از این سازها را می توان جایگزین با سازهای غربی همچون ویولن کرد. در همین سال وی دیپلم افتخار و نشان موتزارت را از سازمان یونسکو دریافت کرد.
— سال 1388 در پی حوادث انتخابات ریاست جمهوری نامه ای به رئیس سازمان صدا و سیما نوشت و از وی خواست تمامی آثار وی به ویژه « ایران، ای سرای امید » را پخش نکنند، همچنین استاد شجریان در این نامه « دعای ربنا » و « مناجات افشاری » را به ملت ایران تقدیم کرد و تاکید کرد حساب این دو اثر از بقیه آثارش جداست. اما پس از اینکه آهنگ « زبان آتش » را خواند؛ پخش دعای ربنا نیز در صدا و سیما ممنوع شد و از اجرای کنسرت های او در ایران جلوگیری شد.
— 28 آبان 1389 در دانشگاه استنفورد آمریکا مراسمی با عنوان « سومین سال بزرگداشت ادب و هنر پارسی » برگزار شد که در این مراسم سومین جایزه بیتا توسط بنیان گذارش بیتا دریاباری به استاد محمدرضا شجریان تقدیم شد. در همین سال به همراه گروه شهناز یک تور کنسرت جهانی برگزار کرد. که در آنها بسیاری از سازهای ابداعی محمدرضا شجریان مورد استفاده قرار گرفت.
70 تا 80 سالگی ( نمایشگاه سازهای ابداعی ، نشان شوالیه ، سرگشتگان عشق ، بیماری ، هنر برای صلح ، خداوندگار موسیقی ، خیابان شجریان ، درگذشت )
— 18 اردیبهشت 1390 محمدرضا شجریان با برگزاری نمایشگاهی در تالار بهارخانه هنرمندان، سازهای ابداعی خود را رسما به نمایش عمومی در آورد، که شامل 14 ساز ابداعی و 10 سنتور در اندازه های مختلف بود.
— در سال 1391 شجریان برای تبریک زادروز بهرام بیضایی به خانه وی در کالیفرنیا رفت و یک سال بعد در دانشگاه استنفورد، در آوازخوانی آرش بیضایی حضور پیدا کرد.
— دوم تیر 1393 در سفارت فرانسه در تهران در آیینی رسمی نشان شوالیه لیاقت ( نشان عالی وزارت فرهنگ و هنر دولت فرانسه ) را سفیر فرانسه در تهران به استاد محمدرضا شجریان تقدیم کرد. و نامش در رتبه کسانی که این نشان را از دولت فرانسه دریافت کرده، ثبت شد. همچنین در همین سال بار دیگر به همراه گروه شهناز و سعید فرج پوری یک تور کنسرت جهانی با نام « سرگشتگان عشق » برگزار کرد.
— هفتم شهریور 1394 محمدرضا شجریان به علت عوارض ناشی از سرماخوردگی، در بیمارستان کسری بستری شد.
— یکم فروردین 1395 برای تبریک نوروز 95 محمدرضا شجریان با چهره ای دگرگونه و موهای بسیار کوتاه در پیام ویدئویی حاضر شد و از یک میهمان 15 ساله خبر داد. برخی سایت ها از ابتلای استاد به سرطان کلیه خبر دادند. استاد محمدرضا شجریان در این پیام ویدئویی گفت :
خود من هم با یک میهمان 15 ساله ای سالهاست که آشنا هستیم و دوست شدیم با همدیگر و الان هم من به خاطر همان اینجا ایستاده ام و طبق دستور ایشان موهای سرم را هم کوتاه کردم و بچه حرف گوش کنی شدم و چند وقت دیگر هم در اینجا هستم، چون آرامش خوبی دارم و خیلی راحتم این جا، برای اینکه با این میهمان بتوانیم به تفاهم برسیم ان شاءالله. به تفاهم که رسیدیم، راه می افتم می آیم به سراغ شما هم میهنان عزیزم و کارهای هنری ام را دنبال خواهم کرد.
بعد از این که استاد شجریان خبر سرطان خود را اعلام کرد دیگر در محافل هنری حاضر نشد و کمتر کسی موفق شد که با وی ملاقات کند، و چندین بار خبر فوت محمدرضا شجریان منتشر و تکذیب شد.
بامداد جمعه 26 شهریور 1395 استاد شجریان بعد از گذراندن دوران درمان بیماری در آمریکا، وارد ایران شد.همایون شجریان با انتشار عکسی از بازگشت پدرش خبر داد و نوشت :
دوستان گرامی سلام. بامداد امروز پدر به ایران بازگشتند. خدا روشکر حال ایشان خیلی بهتر از ماههای گذشته است. بر همین اساس پزشکان اجازه پرواز دادند و توانستند برای ادامه این دوره به خانه بازگردند تا مراحل بعدی درمانشان فرا برسد. ممنون از لطف و محبت بی پایان شما عزیزان که در این روزگار قوت قلب بوده اید و هستید. ممنون از همه دوستانی که لحظه به لحظه پیگیری کردند و زحمات را به جان خریدند. سپاسگزار از مسئولان محترمی که تا رسیدن پدر به ایران برای رفع مشکلات سفر از هیچ کمکی دریغ نکردند و آسایش ایشان را فراهم کردند.
— شهریور 1396 در پنجمین جشنواره بین المللی « هنر برای صلح » نشان عالی هنر برای صلح سال 96 به استاد شجریان و 3 هنرمند دیگر اهدا شد.
— فروردین 1398 در جشنواره موسیقی بنیاد آقاخان، هیئت داوران جایزه ویژه « خداوندگار موسیقی » را به محمدرضا شجریان تقدیم کرد. مژگان شجریان به نیابت از پدر در فروردین 98 این جایزه را دریافت کرد.
در همین زمان اعضای شورای شهر تهران با پیشنهاد نامگذاری یک خیابان به نام « محمدرضا شجریان » موافقت کردند و در این جلسه، تغییر نام بلوار فلامک جنوبی و شمالی در منطقه 2 تهران به نام محمدرضا شجریان به تصویب رسید.
ازاوایل بهمن 1398 وضعیت ریه های استاد شجریان به وخامت گرایید که منجر به بستری شدن استاد در بیمارستان شد و به منظور « تعبیه راه عروقی جهت دارورسانی راحت تر و موثرتر » زیر تیغ جراحی رفت. 20 روز پس از مرخص شدن از بیمارستان، به علت مشکلات تنفسی مجددا در روز پنجشبه 1 اسفند 1398 راهی بخش مراقبت های ویژه بیمارستان شد.
سوم اسفند 1398 همایون شجریان پسر استاد، در میان مردمی که شبانه در بیمارستان جم تهران حضور پیدا کرده بودند، آمد و درباره روند درمان بیماری پدر در سخنانی اینگونه گفت:
از سه چهار سال قبل که پدر در آمریکا مجبور به رادیوتراپی شدند، این رادیوتراپی عوارض سویی به همراه داشتکه شرح آن را بعدها در رسانه ها هم مطرح خواهم کرد. همان زمان بنده را خواستند که به آمریکا بروم. با مشکلاتی همچون اخذ ویزا و داستان های دیگر، خود را به آنجا رساندم. شرایط ایشان آن روز به گونه ای بود که دکترها او را جواب کردند و حتی گفتند تا یک هفته دیگر بیشتر زنده نخواهند بود چرا که حدود یک هفته بود که پدرم نه آب خورده بود و نه غذا. به دلایل عوارض همان رادیوتراپی و تورم مغز، مراحل پیچیده ای طی شده بودو سرانجام هم پزشکان پدر را جواب کردند اما بنده اصرار کردم در صورتی که ایشان درد و عذابی نداشته باشد، حتی شده برای یک روز هم بیشتر او را برای ما نگه دارند، این کار را بکنند. برای تغذیه در معده شان لوله ای کارگذاری شد تا بتوانند غذا به او بدهند و همین تغذیه مجدد باعث احیا شد. پس از آن شرایطی را فراهم آوردیم ته به رغم برخی مشکلات پدر را به ایران منتقل کنیم.
— محمدرضا شجریان که از اول اسفند در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان بود تا فروردین 1399 در بیمارستان ماند. پس از آن، مراقبت های ویژه از شجریان در خانه ادامه داشت تا اینکه روز شنبه 25 مرداد 1399 به علت افت سطح هوشیاری، افت فشارخون و شوک عفونی بار دیگر به مدت 10 روز در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان جم تهران بستری شد. و از 3 مهرماه از بیمارستان به خانه منتقل شد.
— استاد محمدرضا شجریان 4 سال پس از اعلام سرطان 15 ساله خود، روز یکشنبه 13 مهرماه 1399 به دلیل افت سطح هوشیاری در حد کمای عمیق به بخش مراقبت های ویژه بیمارستان منتقل شد و عاقبت بعدازظهر پنجشنبه 17 مهرماه 1399 در 80 سالگی در بیمارستان جم تهران درگذشت.
— همایون شجریان فرزند استاد شجریان در ساعت 17 همان روز خبر درگذشت پدرش را در صفحه اینستاگرام خود تایید کرد و نوشت: « خاک پای مردم ایران به دیار معشوق پرواز کرد »
— پیکر استاد محمدرضا شجریان صبح روز 19 مهرماه سال 1399 نزدیک آرامگاه فردوسی در توس مشهد به خاک سپرده شد. پیکر ایشان با نوای ربنا به محل دفن رسید و پیش از خاکسپاری، همایون و مژگان شجریان به همراه جمعیت « مرغ سحر » را با گریه خواندند.
— افراد سرشناس زیادی همچون عبدالوهاب شهیدی، احمد سمیعی گیلانی، ابراهیم گلستان، عالیم قاسم اف، سیما بینا، محمود دولت آبادی، ایران درودی، سید محمد خاتمی، حسن روحانی، نچیروان ادریس بازرانی، محمدرضا عارف، فرناز فصیحی، رضا پهلوی، علی لاریجانی، محمدجواد ظریف، سید مصطفی تاج زاده، علی دایی و همچنین بسیاری از مردم در شبکه های اجتماعی از درگذشت استاد محمدرضا شجریان ابراز تاسف کردند. چندین سفارت خانه خارجی، از جمله سفارت فرانسه در ایران نیز درگذشت استاد را تسلیت گفتند.
شاگردان
برخی از معروف ترین شاگردان استاد محمدرضا شجریان که در زمینه آواز به آنها آموزش داده عبارتنداز:
معصومه مهرعلی – حسام الدین سراج – مظفر شفیعی – قاسم رفعتی – همایون شجریان – ایرج بسطامی – علی رستمیان – محسن کرامتی – علی جهاندار – حمیدرضا نوربخش – سینا سرلک – محمد اصفهانی
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.